یه شعر کوچولو

شب همه بی تو کار من شکوه بماه کردن است

                                                     روز ستاره تا سحر تیره به آه کردن است

متن خبر که یک قلم بی تو سیاه شد جهان

                                                     حاشیه رفتنم دگر نامه سیاه کردن است

5 و 9 مبارک !!!

دوباره یه بیست و چهار دیگه

دوباره یاد روزایی که چشمات بهم زندگی داد

یادش بخیر چقدر دوست داشتم

و الان دیگه اونجوری دوست ندارم

چون خیلییییی بیشتر عاشقتم

************************************

گه افتاب تو چشات خونه کنه
میتونه خورشیدو دیوونه کنه
میتونه خورشیدو دیوونه کنه
میتونه تو ایینه چشمای تو
گل شب بو موهاشو شونه کنه
گل شب بو موهاشو شونه کنه

میتونه میتونه
آب بشه تونگاه تو
دل سنگه هر چی غصه و غمه
لحظه ها ارزونی چشمای تو
از نگات هر چی بگم بازم کمه

منو بارون توو آفتاب شب و غم
توی راه زندگی همسفریم
نکنه اسیر نتهایی بشیم
آسمونیارو از یاد ببریم

اگه افتاب تو چشات خونه کنه
میتونه خورشیدو دیوونه کنه
میتونه خورشیدو دیوونه کنه
میتونه تو ایینه چشمای تو
گل شب بو موهاشو شونه کنه
گل شب بو موهاشو شونه کنه

میتونه میتونه
آب بشه تونگاه تو
دل سنگه هر چی غصه و غمه
لحظه ها ارزونی چشمای تو
از نگات هر چی بگم بازم کمه

منو بارون توو آفتاب شب و غم
توی راه زندگی همسفریم
نکنه اسیر نتهایی بشیم
آسمونیارو از یاد ببریم

یادگار

با پای دل قدم زدن آن هم کنار تو
باشد که خستگی بشود شرمسار تو

در دفتر همیشه ی من ثبت می شود
این لحظه ها عزیزترین یادگار تو

...

یک بار خواب دیدن تو... به تمام عمر می‌ارزد پس نگو... نگو که رویای دور از دسترس، خوش نیست... قبول ندارم گرچه به ظاهر جسم خسته است، ولی دل دریایست... تاب و توانش بیش از اینهاست. دوستت دارم و تاوان آن هرچه باشد، باشد

باران پرست

توبارانی و من باران پرستم

تو دریایی من امواج تو هستم

اگر روزی بپرسی فاش گویم

تو من هستی و من نقش تو هستم

گلکم

چطوری خوشگل خانوم؟

چه خبراااااااااااااااااااااااااااااااا

کجاییییییییییییییییییییییییییییییی

بهانه

هرچه دنبال بهانه گشتم چیزی نیافتم

آمدم بی بهانه بگویم دوستت دارم

بی بی

مخواه از من که بنشینم مجالی روی در رویت

که آرامش ندارم در حضور مار ابرویت

غزل ها قطعه ها گرد تورا دارند باید هم

من شاعر شوم معتاد مصرف کردن بویت

دلم را باختم - بی بی- دوباره حکمرانی کن

بگو سرباز هایم را بریزم پای تک لویت

پلنگ تیز چنگال غزل ـ از خیر ما بگذر

هنوز آماده ی پهلو دریدن نیست آهویت

برای اینکه هر آیینه در ذهن تو بنشینم

مرا سنجاق کن بر رشته های مشکی مویت