موهای تو خانهی من است
خانه به دوشم کن...
از خواب بیدار شدم
خواستم بهت اس ام اس بدم
گفتم شاید خواب باشی دلم نیومد
گفتم بیام چند خطی برات بنویسم
هرچی فکر کردم چیزی یادم نیومد جز این دوبیت سید مهدی موسوی
از خواب می پرم خوابی که درهم است
آغوش تو کجاست؟! بدجور سردم است
از خواب می پرم از تو نفس، نفس...
قبل از تو هیچ وقت... بعد از تو هیچ کس...
هنوز دوستت دارم
همیشه دوستت دارم
بیست و چهار بار
بیست و چهار روز
بیست و چهار سال
بیست و چهار عمر
و هروز عاشق ترم از دیروز
و تو ....
گرمی لحظه های ناب منی
یادت هست؟
عصر پاییزی
و یک ساعت وقتی که برای من داشتی
و یک عمر همسفری
چه یک ساعت با برکتی
چه لحظه های نابی
دوستت دارم
تا اااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااا..............................................
بیست و چهار مبارک
****
پاییز آمدست که خود را ببارمت
پاییز لفظ دیگر"من دوست دارمت"
بر باد می دهم همه ی بود خویش را
یعنی تو را... میان بغل می فشارمت!
نبوده.... نیست.... نخواهد بود.... از تو عزیزتر کسی برای من....
سلام ! شیره ی شعرم ! گلوله ی نمکم!
هنوز بی تو خودم مثل بغض می ترکم!
چه غنچه ها که به سودای بوسه پیش از تو
می آمدند ولی من نمی گزید ککم!
ولی تو آمدی و شور تازه آوردی
که دلپذیر شود روزگار بی نمکم!
کلک زدم که نیایی ولی ندانستم
که با نیامدنت کنده می شود کلکم!
پری به پیله ام آوردی و من از آن روز
میان این همه گل با پر تو می پلکم!
بدون شبهه خدا آفرید کوتاهت
که ختم قافیه باشی سلام دلبرکم!