Unknown
دوشنبه, ۱۲ مهر ۱۳۸۹، ۱۱:۲۸ ق.ظ
محبوبم،ای همه ی وجودم را به تسخیرخوددرآورده،آن هنگام که باتوام چنگ دلم خوش آهنگ ترین لحظات عمرم رامی نوازد،به مانند بوی خاک باران گرفته ای زیبای من،عطرتنت چون گلهای
محمدی مستم می کند ونوازش دستانت رامی ستایم که نرم ترازابرهای آسمان است،بامن
ازعشق ومستی سخن بگوی،خیره شدن درچشمهایت را دوست دارم که آینه ی تمام نمای
وجودم است تورا به اندازه ی وجودت دوست دارم
۸۹/۰۷/۱۲